سرخک چیست و چه علائمی دارد ؟

در مقاله سرخک چیست و چه علائمی دارد دکتر پایتخت میخواهد شما را با این بیماری آشنا کند و راههای شناخت این بیماری را با شما به اشتراک بگذارد.
سرخک هم یک نوع بیماری است که دارای علائمی شامل تب سرفه آبریزش بینی و… می باشد. راه انتقال این نوع بیماری می تواند از طریق تنفس باشد که بسیار سرایت می کند که دورهٔ این بیماری حدود 14 روز است که چند روز بعد از بثورات پوست می تواند سرایت کند.
بیماری سرخک چیست؟
این بیماری یک نوع عفونت ویروسی است بیماری سرخک یکی از بارز ترین بیماری های رایج ویروسی در کودکان است که با علائمی مانند تب بالا و بقیه نشانه های مانند وجود لکه های قرمز و آبریزش بینی، قرمزشدن چشم ها که ظاهر می شود.
علامات پوستی به طور حتم از نواحی پشت گردن آغاز شده و سپس به بقیهٔ بدن و سایر قسمت های دیگر گسترش می یابد و برخی اوقات در کف دست ها و پاها را نمایان می شود.
مورد خاصی که فقط در سرخک و مختص این بیماری دیده می شود، دانه های سفید رنگی است که روی لثه بیمار در ناحیه نزدیک دندان های آسیاب دیده می شود و موقع مشاهده عموماً یک تا سه روز قبل از ظهور بیماری است.

از بثورات پوستی با توجه به اینکه اکثریت مطلق کودکان در کشور ما از واکسن استفاده کردند، مبتلا شدن به این بیماری درصد کمی دارد، از طرفی اگر 95 درصد جامعه علیه سرخک واکسینه شوند، مصونیت جمعی به وجود می آورد و البته چون در کشور عملیات واکسیناسیون انجام شده جای نگرانی و استرس برای این بیماری وجود ندارد.
نگرانی زیادی از شیوع سرخک وجود ندارد، در برخی مناطق تزریق اولین واکسن سرخک در سن 12 ماهگی و دومی در 18 ماهگی تزریق شده و دوز بعدی نیز بین 4 تا 6 سالگی باید تزریق بشود در کودکانی که سن آنها زیر یک سال است که هنوز علیه این بیماری واکسیناسیون انجام نداده اند، بر خلاف وجود آنتی بادی های مادری، احتمال خطر مبتلا شدن به نوع شدید آن به ویژه قبل از دوران شش ماهگی وجود دارد که باید بسیار توجه داشته باشید.
علائم بیماری سرخک چیست؟
تب شدید از نخستین علامت های بیماری سرخک است که در مدت زمانی بین 10 تا 12 روز بعد از قرار گرفتن در مقابل این ویروس آغاز شده وحدود 4 تا 7 روز طول می کشد نشانه های دیگر از جمله وجود آبریزش بینی، سرفه، قرمزی و آبریزش چشم ها و لکه های کوچک سفید داخل گونه ها ممکن است در مرحله ابتدایی بروز کند در طی چند روز، راش های پوستی به طور عمومی در صورت و بالای گردن نمایان می گردد چیزی حدود 3 روز بثورات گسترده خواهد شد و سرانجام در قسمت دست و پا پخش شده بنابراین واکنش های جلدی پوستی 5-6 روز طول می کشد و سپس از بین می رود.
به طور میانگین، واکنش های جلدی پوست 14 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شوند.
اکثر مرگ و میرهای می تواند به خاطر بیماری سرخک به خاطرعارضه های مرتبط با این بیماری است عارضه های مهم و جدی در کودکان حدود سنی کمتر از 5 سال یا بزرگسالان بالای 30 سال بسیار رایج بوده از عارضه های مهم که شامل کوری، آنسفالیت اسهال شدید و کم آبی بدن، و عفونت های شدید گوش یا تنفسی است.
عفونتهایی در بیماری ذاتالریه شدید سرخک در بین کودکانی که مبتلا به سوءتغذیه، مخصوصاً آن دسته از کودکانی که از ویتامین A بهره ایی نبرده اند یا در اثر اچآیوی/ایدز سیستم ایمنی در آنان تضعیف شده بسیار رایج بوده است.
عفونت بیماری سرخک
وجود عفونت در مراحل بیماری پس از 2 تا 3 هفته ظاهر می گردد. در 10 تا 14 روز اول پس از عفونت، ویروس سرخک در بدن گسترده شده در این دوره اصلاً نشانه ای از سرخک رویت نخواهد شد.
آیت و نشانههای غیر اختصاصی در این بیماری وجود دارد زیرا گاهی سرخک عموماً با تب خفیف تا متوسط، بیشتر با سرفههای دائمی، آبریزش بینی، چشمهای التهاب یافته و گلودرد نمایان شده این بیماری به نسبت خفیف احتمال دارد که حدود 2 تا 3 روز به طول بی انجامد.
بیماری حاد و بثورات سرخک که این واکنش های پوستی شامل لکه های قرمز کوچکی است که برخی از آنها کمی برجسته شده و این لکه ها به پوست ظاهر قرمز لکه دار بخشیده در مرحلهٔ اول صورت و بعد در طی چند روز آتی، بثورات به قسمت های دیگر بدن از قبیل بازوها، قفسه سینه و پشت و سپس به ران ها، پاها گسترش می یابد.
در این لحظه، تب به شدت بالا می رود، بیشتر 40 تا 41 درجه سانتیگراد. در انتها وارد مرحلهٔ بهبودی شده و این بثورات سرخک احتمال دارد حدود هفت روز طول کشیده و این واکنش های پوستی کم کم از مرحله اولیه که از روی صورت و در نهایت روی ران ها و پاها ناپدید می شوند. با ناپدید شدن سایر علائم بیماری، سرفه و تیره شدن حدود 10 روز ادامه پیدا می کند.

چه کسی در معرض خطر سرخک است؟
در مقابل این بیماری یک سری از افراد از جمله کودکان خردسال واکسینه نشده در مقابل بیشترین خطر ابتلا به سرخک و عوارض آن از جمله مرگ هستند.
زنان بارداری که واکسینه نشده اند نیز در مقابل این خطر قرار دارند هر فردی که واکسینه نشده باشد ایمن نمی باشد و امکان مبتلا شدنش بسیار بالاست.
سرخک یک بیماری خطرناکی است که می تواند منجر به مرگ آن عوارض ناشی شود. سرخک یک بیماری بسیار مسری است که با حضور یک ویروس به وجود می آید.
روش درمان بیماری سرخک چگونه است؟
بیماری سرخک درمان مخصوصی ندارد ولی تنها کاری که می توان انجام داد این است که به خاطر کنترل تب و کاستن تب از قرص استامینوفن و یا ایبوبروفن استفاده کرد ولی در کل بهتر است به پزشک متخصص مراجعه نمود و تحت نظر پزشک دارو مصرف بشود و راه کار های اساس را طبق نظر او انجا م داد.
به دلیل این که بیماری سرخک از دسته بیماری های ویروسی بوده درمان برای آن وجود ندارد و باید تحت کنترل بوده تا دورهٔ نقاهت را سپری نمود.
در این دوره باید به پزشک مراجعه کرده و تحت نظر بوده و توصیه های اورا جدی بگیرید و به درستی اجرا نمایید.
پزشک از داروهای تب بر که قبلاً گفتیم استفاده کرده و بهتر است بدانید که آنتی بیوتیک ها بر روی این دارو موثر واقع نشده وتاثیری ندارد ولی در مواقعی که این بیماری عوارض جانبی را به وجود بیاورد از جمله عفونت در قسمت ریه یا گوش رویت بشود به دلیل برطرف نمودن عفونت در این قسمت ها دکتر تجویز خواهد کرد.

احتمال دارد که دکتر برای بهبودی این موارد را به بیمار توصیه کند که شامل:
- استراحت کردن به اندازه کافی که سیستم ایمنی بدن ضعیف نشود.
- تاکید شود که از مایعات فراوان بسیار استفاده بشود.
- از مکمل های گروه ویتامین آ استفاده بشود.
- از ویتامین سی توصیه شده که استفاده بشود زیرا دارای خاصیت تقویت سیستم ایمنی و آنتی اکسیدان دارد و البته به خاطر پیشگیری از عفونت تنفسی کمک به بهبود کرده و از مرکبات بسیار استفاده کرده چون دارای ویتامین سی بسیاری است.
- برای آرامش و تسکین سرفه ها از یک مرطوب کننده استفاده بشود.
- برای این که به افراد دیگر انتقال داده نشود بهتر است در خانه بمانید.
- از تماس پیدا کردن با افرادی که فوراً آسیب می بینند دوری کنید و در معرض خطر قرار ندهید.
سخن پایانی
بیماری سرخک یک نوع بیماری است که احتمال خطر مرگ در مبتلا شدنش وجود دارد که باید در زمان ابتلا بسیار دقت و توجه داشته باشید که این دوره را به راحتی سپری کنید.
فقط به خواندن این متن اکتفا نکنید و حتماً به پزشک معالج مراجعه کنید. دکتر پایتخت اطلاعات لازم در زمینهٔ بیماری سرخک در دسترس شما کاربران عزیز قرار داده تا بهتر بتوانید با این بیماری کنار آمده و دورهٔ نقاهت را سپری کنید.